กระบวนการแห่งความโศกเศร้า

ทุกคนมีวิธีรับมือกับการสูญเสียคนที่รักไม่เหมือนกัน แม้ว่ากระบวนการโศกเศร้าของแต่ละคนจะแตกต่างกันออกไป แต่เราทุกคนต่างก็มีความรู้สึกบางอย่างที่เหมือนกันในขณะที่พยายามเยียวยาจากการสูญเสีย

การตอบสนองของเราต่อความรู้สึกต่างๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างกระบวนการโศกเศร้ามักถูกอธิบายว่าเป็น "ระยะต่างๆ" ระยะเหล่านี้ไม่ได้ผูกติดกับ "เวลาจริง" และผู้คนไม่จำเป็นต้องเข้าและออกจากระยะต่างๆ อย่างเป็นระเบียบและตรงไปตรงมา ระยะต่างๆ อาจกินเวลาเป็นนาทีหรือชั่วโมง ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะเข้าและออกจากระยะหนึ่งแล้วไปยังอีกระยะหนึ่ง แล้ววนกลับมาที่ระยะแรกอีกครั้ง คุณอาจพบว่าตัวเองทำซ้ำขั้นตอนนี้หลายครั้งในขณะที่คุณยังคงจัดการกับความโศกเศร้าของคุณ มีระยะที่พบเห็นได้ทั่วไป 5 ระยะที่ผู้คนประสบระหว่างกระบวนการโศกเศร้า ระยะเหล่านี้ ได้แก่ การปฏิเสธ ความโกรธ การต่อรอง ภาวะซึมเศร้า และการยอมรับ ในตอนแรก คุณอาจรู้สึกแยกตัว ตกใจ หรือชา คุณอาจสงสัยว่าทำไมคุณถึงไม่รู้สึกเสียใจกับการสูญเสียมากขึ้น ความรู้สึกขาดการเชื่อมโยงนี้เป็นปฏิกิริยาการเอาตัวรอด เป็นเพียงวิธีของธรรมชาติที่ช่วยให้คุณยังคงดำเนินชีวิตในระดับพื้นฐานได้แม้จะอยู่ภายใต้ความเครียดอย่างหนัก การปฏิเสธเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้คุณทำสิ่งต่างๆ ที่จำเป็นต่อการดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไม่รู้ตัวในช่วงไม่กี่วันหลังจากการสูญเสีย ความโกรธเป็นสะพานเชื่อมระหว่างความรู้สึกเศร้าโศกในช่วงแรก คุณอาจรู้สึกโกรธแพทย์ ครอบครัว คนที่คุณรักที่เสียชีวิต หรือพระเจ้า ความโกรธเป็นขั้นตอนที่จำเป็นของกระบวนการรักษา ความโกรธเชื่อมโยงกับความเจ็บปวด ยิ่งคุณปล่อยให้ตัวเองรู้สึกโกรธควบคู่ไปกับความเจ็บปวดมากเท่าไร ความโกรธก็จะลดน้อยลง และคุณจะรักษาตัวเองได้มากขึ้นเท่านั้น ก่อนและหลังการสูญเสีย คุณอาจรู้สึกว่าคุณจะทำอะไรบางอย่างหากคนที่คุณรักได้รับการช่วยเหลือ "ถ้าหากเท่านั้น" และ "ถ้าหาก" กลายเป็นความคิดที่วนเวียนซ้ำๆ ความรู้สึกผิดมักมาพร้อมกับการต่อรอง คุณอาจสงสัยว่าคุณสามารถทำอะไรบางอย่างแตกต่างออกไปเพื่อให้คนที่คุณรักยังมีชีวิตอยู่ได้หรือไม่ คุณอาจลองเดาใจแพทย์และตัวคุณเอง คุณอาจย้อนกลับไปใช้ชีวิตในอดีตเพื่อหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดในปัจจุบัน หลังจากต่อรองแล้ว ความรู้สึกว่างเปล่าและเศร้าโศกจะปรากฏออกมาในระดับที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ภาวะซึมเศร้าไม่ใช่สัญญาณของโรคทางจิต แต่เป็นการตอบสนองที่เหมาะสมต่อการสูญเสียครั้งใหญ่ เมื่อการสูญเสียเข้ามาครอบงำจิตใจของคุณอย่างสมบูรณ์ และคุณตระหนักว่าคนที่คุณรักจะไม่กลับมา ความรู้สึกเศร้าโศกอย่างสุดซึ้ง (ภาวะซึมเศร้า) ถือเป็นเรื่องปกติ การไม่ประสบภาวะซึมเศร้าหลังจากคนที่คุณรักเสียชีวิตนั้นถือว่าผิดปกติมาก ภาวะซึมเศร้าเป็นขั้นตอนที่จำเป็นในการรักษา ในที่สุด คุณก็จะยอมรับความสูญเสียได้เมื่อคุณก้าวเข้าสู่ขั้นตอนการยอมรับความเศร้าโศก เมื่อถึงจุดนี้ การสูญเสียจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวและประวัติศาสตร์ของคุณ มันไม่ได้ครอบงำชีวิตของคุณเหมือนอย่างเคย การยอมรับจะทำให้ความสงบสุขเพิ่มขึ้น เมื่อคุณผ่านขั้นตอนนี้ไป คุณจะพบว่าตัวเองสนใจและสามารถเพลิดเพลินกับสิ่งต่างๆ ที่คุณเคยชอบทำอีกครั้ง คุณอาจจะพัฒนาความสนใจและความสัมพันธ์ใหม่ๆ คุณได้เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตอยู่กับการสูญเสียของคุณในลักษณะที่สร้างสรรค์และเยียวยา

ฉันจะต้องรู้สึกแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน?

ทุกคนมีความแตกต่างกัน และความโศกเศร้าของแต่ละคนก็แตกต่างกันออกไป แต่ละคนจะดำเนินตามเส้นทางการรักษาที่แตกต่างกันไป แม้ว่าจะไม่มีระยะเวลาที่ถูกต้องหรือผิดในการผ่านกระบวนการโศกเศร้า แต่ผู้เชี่ยวชาญหลายคนเห็นพ้องต้องกันว่าการใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งปีในการผ่านกระบวนการโศกเศร้านั้นไม่ใช่เรื่องแปลก

ความโศกเศร้าที่ซับซ้อน

ระยะเวลาของกระบวนการไว้อาลัยอาจได้รับอิทธิพลจากความสัมพันธ์ของคุณกับผู้เสียชีวิต ปริมาณการสนับสนุนที่คุณได้รับ และปัจจัยอื่นๆ บางครั้งกระบวนการรักษาอาจหยุดชะงักหรือล่าช้าลงหากมีเหตุการณ์อื่นๆ หรือการสูญเสียอันเลวร้ายเกิดขึ้นในชีวิตของบุคคลนั้นมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากการสูญเสียครั้งนั้นเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานนี้หรือไม่เคยได้รับการจัดการอย่างสมบูรณ์ ประสบการณ์ความโศกเศร้านี้เรียกว่า "ความโศกเศร้าที่ซับซ้อน" ผู้ที่ต้องเผชิญกับความโศกเศร้าประเภทนี้จะได้รับประโยชน์จากการทำงานร่วมกับผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับการฝึกอบรมในการจัดการกับปัญหาความโศกเศร้าที่ซับซ้อน หากผ่านไประยะหนึ่งแล้ว คุณพบว่าความโศกเศร้าของคุณยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องและรบกวนจนถึงจุดที่ส่งผลกระทบต่อการทำงานประจำวันของคุณ โปรดขอคำปรึกษาจากผู้เชี่ยวชาญ